Canalblog
Editer l'article Suivre ce blog Administration + Créer mon blog
Publicité
paroisse
14 avril 2014

De la mort vers la vie


De la mort vers la Vie
Les tempêtes récentes nous ont montré des images de destruction : des bateaux abîmés ou en difficulté, des côtes érodées, des oiseaux morts. Et pourtant, le printemps arrive et « reprend le dessus ». Quand on regarde autour de nous, les événements semblent se succéder de manière cyclique : après la vie vient la mort, puis d’une mort surgit une nouvelle vie qui, à son tour, va vers la mort… La nature suit cette règle.
Et pourtant, ce  n’est jamais comme avant : les hivers et les printemps ne se ressemblent pas ;  la côte de demain ne ressemblera pas à la côte d’hier. Si on prend du recul, on s’aperçoit qu’il existe un mouvement plus grand, plus lent, mais irréversible.
Ce mouvement, c’est l’Histoire. On peut l’interpréter avec des yeux négatifs : « le monde va à sa destruction » ; ou avec des yeux positifs : «c’est la Vie qui va gagner au final ». Comment savoir ?
L’ambiance actuelle nous force à avoir un regard plutôt négatif sur l’évolution du monde. Et pourtant, malgré cela, les chrétiens sont invités à prendre encore un peu plus de recul : le recul de la foi. Au delà des apparences, nous croyons qu’il existe un mouvement plus grand que celui de l’alternance des saisons, plus grand que celui de l’évolution du monde. Ce mouvement, c’est le mouvement de Dieu : un mouvement qui va du néant vers la Vie. Et pas n’importe quelle vie : la vie éternelle.
Ce mouvement optimiste –naïf pour certains – nous le célébrons en passant du temps du Carême au temps de Pâques. Pâques célèbre un événement : la Résurrection de Jésus. Mais à travers cet événement, Pâques célèbre un mouvement : le mouvement qui va de la mort à la Vie.
Nous sommes tous invités à entrer dans ce mouvement. Dès aujourd’hui, nous pouvons vivre de l’énergie du Christ Ressuscité. Au quotidien, cela peut nous rendre un peu plus optimistes, un peu plus confiants, un peu plus heureux. Joyeuses fêtes de Pâques !

Père Ivan Brient


Ag ar marv d'ar Vuhez
E-pad ar gouañv paseet eh eus bet ur yoc’h taoloù gwall-amzer ha digarez zo bet da ziskouez deomp skeudennoù traoù distrujet : bagoù damfondet pe en arvar, aodoù krignet get ar mor, laboused marv. Neoazh emañ an nevez-hañv é tonet, é kemer nerzh en dro. Taolomp ur sell tro-àr-dro deomp : gwelet a reomp an traoù é tonet an eil àrlerc’h egile, en degouezhioù éc'h erru d'o c'houlz a vlez da vlez degaset mad int get rod an amzer é treiñ  : àrlerc’h ar vuhez e ta ar marv ;  ag ar marv e tiwan ur vuhez nevez tonket, hi ivez, da vonet davet ar marv en-dro…  Setu aze lezenn an Natur.
An traoù neoazh ne vezont ket james tre evel  araok : an holl goañvoù ne vezont ket hañval-tre an eil doc'h egile, nag  an nevez-amzerioù kennebeut ; aod ar blezioù da zonet ne vo ket hañval doc’h aod ar blezioù tremenet. Pa soñjer ervat e weler a-benn eh eus er bed ul lusk brasoc’h, difonnoc’h hag a ya dalbezh àr-raok, hep james donet a-dreñv.
An Istoer eo al lusk-se. Ur degemer negativel a c'heller ober dezhañ : “Emañ ar bed é vonet da goll” ; unan pozitivel a zo dezhañ  ivez : “Ar vuhez eo a vo trec'h a-benn ar fin”. Pe tu kemer ?
En deiz a hiriv  e vezer kentoc'h douget da negenniñ doc'h al lusk-se, da zegemer ar pezh a zegouezh er bed get ur spered negativel. Koulskoude en em gav galvet ar gristenion da sellet doc’h ar bed get daoulagad ar feiz :  bout a zo ul lusk brasoc’h ‘eit lusk ar bed, brasoc’h mem ‘eit lusk an Istoer. Hag al lusk-se a zo lusk Doue e-unan : ul lusk é tonet a netra hag a gas d'ar  vuhez. Ha nepas davet ne vern pesort buhez : betek ar vuhez peurbadus eo e kas.
Al lusk optimist-se – graet evit speredoù simpl ha hegredig, hervez lod - a lidomp pa gerzhomp dre  hent ar C'hoaraiz betek Pask. Un darvoud ag an Istoer a vez lidet da Bask a dra-sur : Adsav Jezus a varv da vev. Met dre an darvoud-se e vez lidet ivez al lusk é vonet ag ar marv d'ar vuhez.
Galvet omp ni holl da vonet get al lusk-se. Adalek hiriv e c’hellomp beviñ get nerzh, get begon ar C’hrist adsavet a varv da vev. Pozitiveloc'h e sellimp neuze doc'h hor pemdez, muioc'h a fiziañs hor bo, eurusoc'h e vimp a spered hag a galon. Pask laouenn deoc’h !

Publicité
Publicité
Commentaires
Publicité